Mijn 15 minutes of fame beleefde ik in een township, een zogenaamde krottenwijk, in Zuid-Afrika. Afgelopen jaar ging ik namelijk twee weken op studiereis, waarbij we een rondreis maakten door Zuid-Afrika. Een van de indrukwekkendste momenten die ik daar heb beleefd, vond ik toen we een dagje naar een township gingen. We kregen daar een rondleiding door de straten van het township. Wat ik daar zag, moest ik even laten bezinken: huizen waren niet veel meer dan een paar golfplaten hutjes, wc’s moesten gedeeld worden met tien families en douches waren niet veel meer dan kleine teiltjes… Onder deze armzalige omstandigheden wonen miljoenen Zuid-Afrikanen in townships. Tijdens onze rondleiding door een van de vele townships, kregen wij als blanke Europeanen natuurlijk veel bekijks. Kinderen die ons al van een afstandje zagen, kwamen op ons afgerend voor een knuffel of een foto. Hierdoor voelde ik me wel een beetje ‘famous’. Ik vond het daarnaast erg mooi om te zien hoe ‘open’ de mensen daar waren en hoe het leven op straat verschilt met dat van ons. Bijna alles gebeurd daar namelijk op straat, omdat de huisjes zo klein zijn dat je er onmogelijk de hele dag met de hele familie in door kan brengen. Dit zorgt ervoor dat mensen veel socialer zijn: ze zitten bijvoorbeeld met de buren buiten en kinderen zijn in groten getale met elkaar aan het spelen. Natuurlijk had de armoede een hartverscheurende inwerking op mij, maar ondanks dit alles, vond ik het ook prachtig om te zien hoe open de bewoners naar ons waren en hoe hartelijk wij werden begroet en verwelkomd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten