24/7 op straat!

Voor de meeste mensen is de straat de manier om van huis naar een bepaalde locatie te komen of juist andersom. Helaas zijn er ook mensen voor wie de straat hun huis is. Nederland alleen al telt zo’n 18.000 daklozen en dan zijn wij nog een goed ontwikkeld Westers land. In Amerika zijn ook vele mensen dakloos; zelfs 1 op de 45 kinderen woont er op straat! Vooral in de grootste steden van het land New York en Los Angelos is het aantal daklozen enorm. De steden hebben een enorme aantrekkingskracht op mensen omdat zij denken dat hun dromen daar uit zullen komen. Daar hebben ze vaak alles voor over, zelfs als ze moeten leven in een auto, op het station, of nog erger, op een bankje of in een doos ergens op straat. Onder hen waren ook veel celebrities die vroeger op straat moesten leven en nu multimiljonair zijn! Enkele namen zijn: Dr. Phil, Carmen Electra, Hilary Swank, Halle Berry en Jim Carrey. Dit is moeilijk voor te stellen, omdat het beeld van zwervers meestal niet zo glamorous is. Voor hen was de straat echter lange tijd voor hun doorbraak hun ‘thuis’, en kijk wat ze uiteindelijk bereikt hebben!

Aapjes kijken

Mensen vinden het leuk om andere mensen te bekijken en ze daarbij te ‘beoordelen’ op bijvoorbeeld stijl en knapheid. De straat is natuurlijk de plek bij uitstek om dat te doen. Je kent het vast wel: lekker op een terrasje in de stad of gewoon terwijl je op het drukke station op de bus aan het wachten bent. Sommige mensen vinden het zelfs leuk om er een heel spelletje van te maken, door mensen cijfers te geven op hoe ‘lekker’ (het andere geslacht) of hoe knap (het eigen geslacht) iemand is. Daarbij worden bepaalde oordelen gekoppeld aan iemand, zoals: ‘jezus, wat een barbiepop!’, ‘die heeft zeker ook niet goed in de spiegel gekeken vanochtend’, ‘daar loop een goede kandidaat voor Obese!’ of juist ‘daar zou ik het zeker mee doen!’.



Ikzelf vind het ook leuk om mensen te observeren op bijvoorbeeld een druk station, maar ik ben me er wel heel erg bewust van dat je iemand alleen beoordeeld op zijn of haar uiterlijk. Vaak trek je meteen conclusies bij iemand en heb je dus vooroordelen ten opzichte van andere mensen. Natuurlijk is het leuk om lekker oppervlakkig ‘mensen te kijken’, maar ik ben wel van mening dat je iemand pas echt leert kennen wanneer je daadwerkelijk in contact komt met diegene. Dan blijkt vaak dat je er ontzettend naast zat met je vooroordeel en kun je je achteraf alleen maar schamen dat je zo over iemand dacht!

Straatvermaak

Wat kun je doen met een zeebrapad?

McDonalds bedacht een creatieve manier om reclame te maken op straat: een zeebrapad omtoveren tot een zakje McDonalds friet. Leuk gedaan en je krijgt er nog zin in friet van ook!

Embarrasing!

Op Facebook vroeg ik mijn 'vrienden', wat zij het gênantst vonden wat hun kon gebeuren op straat. Ik gaf een aantal antwoorden waar ze uit konden kiezen en die iedereen vast wel bekend voor komt omdat ze het zelf hebben meegemaakt of ooit hebben gezien bij anderen. De uitslagen heb ik er ook meteen bijgezet:

a. Vallen op een drukke straat omring door allemaal mensen
20 %
b. Naar iemand en er dan achter komen dat diegene helemaal niet naar jou aan het zwaaien was
10 %
c. Iemand die je denkt te herkennen enthousiast aanspreken, terwijl het een totale onbekende blijkt te zijn.
40 %
d. Aangehouden worden door de politie
5 %
e. De hele inhoud van je tas laten vallen op een ongelukkig moment
25 %, met de opmerking erbij: het ligt er wel aan wat er in je tas zit!

Het meerendeel heeft gekozen voor het aanspreken van een onbekende kiest en eerlijk gezegd kan ik me daar zelf ook helemaal in vinden. Ik heb namelijk ooit zelf iemand heel enthousiast aangesproken met de vraag: 'hoe is het met jouuuuu?' en het bleek inderdaad iemand te zijn die, welliswaar een exacte lookalike was, maar toch echt niet de persoon die ik dacht te kennen. Erg gênant, ik kon wel door de grond zakken...

15 minutes of fame: on the streets of South-Africa

Mijn 15 minutes of fame beleefde ik in een township, een zogenaamde krottenwijk, in Zuid-Afrika. Afgelopen jaar ging ik namelijk twee weken op studiereis, waarbij we een rondreis maakten door Zuid-Afrika. Een van de indrukwekkendste momenten die ik daar heb beleefd, vond ik toen we een dagje naar een township gingen. We kregen daar een rondleiding door de straten van het township. Wat ik daar zag, moest ik even laten bezinken: huizen waren niet veel meer dan een paar golfplaten hutjes, wc’s moesten gedeeld worden met tien families en douches waren niet veel meer dan kleine teiltjes… Onder deze armzalige omstandigheden wonen miljoenen Zuid-Afrikanen in townships. Tijdens onze rondleiding door een van de vele townships, kregen wij als blanke Europeanen natuurlijk veel bekijks. Kinderen die ons al van een afstandje zagen, kwamen op ons afgerend voor een knuffel of een foto. Hierdoor voelde ik me wel een beetje ‘famous’. Ik vond het daarnaast erg mooi om te zien hoe ‘open’ de mensen daar waren en hoe het leven op straat verschilt met dat van ons. Bijna alles gebeurd daar namelijk op straat, omdat de huisjes zo klein zijn dat je er onmogelijk de hele dag met de hele familie in door kan brengen. Dit zorgt ervoor dat mensen veel socialer zijn: ze zitten bijvoorbeeld met de buren buiten en kinderen zijn in groten getale met elkaar aan het spelen. Natuurlijk had de armoede een hartverscheurende inwerking op mij, maar ondanks dit alles, vond ik het ook prachtig om te zien hoe open de bewoners naar ons waren en hoe hartelijk wij werden begroet en verwelkomd.

Rap : taal van de straat

De muziekcategorie rap is geboren op straat en wel in de arme wijken in Zuid-Amerika. Jongeren begonnen hun problemen en gevoelens te verwoorden in rapsongs, in de hoop later een beter leven te krijgen. Rap symboliseert dus eigenlijk het leven van vaak arme jongeren op straat. Zo zou je rap ook wel kunnen zien als ‘de taal van de straat’. Daarbij hebben ze eigen woorden gemaakt die gebruikt worden in de verschillende raps. Ook in Nederland is rap uitgegroeid tot een populaire muziekcategorie. De vrouwelijke rapper Nina heeft een rap geschreven over straattaal en het leven op straat. ‘Straattaal’ werd al 2008 geschreven, maar toch vind ik het nog steeds een liedje dat het leven en de taal op straat onder vele jongeren op een leuke manier symboliseert.


Link 'Straattaal': http://www.youtube.com/watch?v=E2u-nQmKqO0&ob=av2e

Six word story III

60 second movie: Sunny day

Betere versie, check deze link: https://www.youtube.com/watch?v=dAmpxaO0kJk !!

Hier waak ik!

Het nadeel van de straat op gaan, is dat je soms ongewild mensen tegenkomt. Dat is bij mij ook vaak zo met het uitlaten van mijn honden. Ik heb twee hele lieve honden: Bello, een Amerikaanse Cocker Spaniel op leeftijd en Eros, een jonge brutale teckel. Ik vind het vaak geen probleem om ze even uit te laten. Het liefste laat ik ze even uit als mijn hoofd helemaal vol zit en ik even letterlijk een frisse neus wil halen. Met wat lekkere tracks op mijn mp3-speler kan ik gemakkelijk een half uurtje rustig lopen. Rustig ja… maar vaak is het zo dat andere hondenbezitters, het feit dat jij ook een hond (of meerdere) hebt, zien als een rede tot een praatje. ‘Och, wat een schatje! Wat leuk! Hoe oud is-ie? Och en daar nog een hond! Wat voor ras is het?’ Heel leuk bedoeld, maar na de zoveelste persoon die zulke vragen stelt, zie ik er de lol vaak niet meer van in. Het is niet voor niets dat ik een mp3-speler in heb, denk ik dan, ik heb gewoon zin om ongestoord een stukje te lopen! Gelukkig staan de honden aan mijn kant: ze blaffen vaak zo hard, dat de andere hondenbezitter, plus bijbehorende hond, zich een hoedje schrikt en zich gauw uit de voeten maakt.

Six word story

Mijn weg naar huis

De schemering valt, de zon gaat onder,

De straten lopen leeg en alles wordt stil.

Iedere nacht is het weer een wonder,

Waarom alles ‘s avonds zo donker is en kil.

Ik stap op mijn fiets en kijk om me heen,

Er gebeurd weinig op de straat en mensen gaat uiteen.

Vaders staan in de file, willen graag naar hun gezin,

Maar na een dag hard werken, zit dat er nog lang niet in.

Ik trek mijn jas nog verder dicht, helemaal tot bovenaan,

Want ik weet, ik heb nog een lange weg te gaan.

Straat in, straat uit, de lantaarnpalen flikkeren aan.

En daar zie ik hem verschijnen; de grote ronde vorm van de maan.

Sneller en sneller sjees ik door de bochten, ik hoor de bomen met hun geruis,

Maar gelukkig, ik ben eindelijk thuis.

De letters van de straat

S – Sociaal. De straat is een plek waar mensen elkaar ontmoeten en vragen hoe het met elkaar gaat.

T – Tegenstellingen. Op straat kom je allerlei tegenstellingen tegen. Er zijn zo veel verschillende mensen, wat zorgt voor grappige, ontroerende en mooie communicatiemomenten.

R – Reclame. Het uithangbord van de winkel, het logo van de McDonalds, de billboards langs de kant van de weg, reclame is niet weg te denken van de straat!

E – Emoties. Een emotioneel afscheid of weerzien, ruzie, liefde, een verdwaald kindje op straat.

E– Economie. De straat houdt de economie draaiende met zijn winkels, restaurants, straatverkopers, zelfs de zwervers.

T – Toeval. Iemand na lange tijd weer op straat tegenkomen, per toeval tegelijk de hond uitlaten met de buurman, per toeval een briefje van €20,- vinden op straat.

A – Actie. Als er ergens actie is, is het wel op straat. Winkelen, onderweg zijn, wandelen, boodschappen doen, een praatje maken, het verkeer: noem maar op!

L – Leven. De straat leeft: kinderen die spelen, moeders met hun babies, verliefde pubers, drukke zakenmannen, oude omaatjes.

I – Irritaties. Die vervelende ringtone van degene die naast je zit op het bankje, die harde muziek, de man die voor je voeten loopt, hondenpoep in de voortuin, het groepje hangjongeren: irritaties van mensen zijn volop te vinden op straat!

V- Vervoer. Auto’s in de file, bussen, de taxi’s wachtend op klanten, scholieren op de fiets, stoere jongens op hun nieuwe scooters, wat zou de straat zijn zonder vervoer?

E – Entertainment. De straat is de plek bij uitstek om mensen te vermaken: de straatmuzikanten, het levend standbeeld, de tekenaar die portretten van voorbijgangers maakt, een groep straatdansers.

De liefde ligt op straat...

Nafluiten: compliment of bedreiging?

Twee bouwvakkers die geschorst worden omdat ze een vrouw nafluiten. Onzin of goed? In Royston in Hertfordshire, Engeland, gebeurde het afgelopen zomer. Een vrouw liep met haar partner langs twee bouwvakkers, die haar nafloten. De partner van de nagefloten vrouw ervoer het als beledigend en diende vervolgens een klacht in bij de baas van de twee bouwvakkers. De ambtenaren van de stad Royston kregen bovendien een boze e-mail van de man. In zijn e-mail beschuldigd hij de twee bouwvakkers ervan zijn vrouw te hebben lastig gevallen. De vrouw zou zich zo gegeneerd hebben dat ze weigerde voorbij het erf te lopen. Het gevolg: de bouwvakkers werden een aantal dagen geschorst. De echtgenoot besloot echter verder geen stappen tegen de bouwvakkers te ondernemen en de bouwvakkers konden na een aantal dagen weer gewoon aan het werk.



Naar mijn idee wordt er in deze situatie erg overdreven gereageerd. Bouwvakkers staan er nu eenmaal om bekend vrouwen na te fluiten en als dit binnen de perken gebeurd, hoeft dit helemaal geen probleem te zijn. Bovendien, blijkt uit een onderzoek onder vrouwen in 2009, ziet de helft van de vrouwen het juist als compliment om nagefloten te worden op straat. Oudere vrouwen zien het ook als bevestiging dat ze er nog mogen zijn! Ach, af en toe is het toch ook best leuk om dat te horen?

Wie is de lummel?

Een van mijn eerste herinneringen aan op straat zijn, is dat ik alleen of met vriendjes en vriendinnetjes buiten aan het spelen was. Tot mijn vierde jaar was ik enigs kind, maar alleen kon ik me ook altijd erg goed vermaken. Deze foto’s zijn natuurlijk niet de eerste foto’s van mij op straat, maar zeker wel een van de eerste waarbij ik zelf kon lopen.

Toen ik wat ouder werd, kreeg ik steeds meer vriendjes en vriendinnetjes. Die woonden allemaal in de buurt en samen hadden we een soort club opgericht. Na school kwamen we allemaal bij elkaar en speelden we tot ’s avonds laat, totdat iedereen naar bed moest. Samen bouwden we de mooiste hutten en deden we de leukste spelletjes. Verstoppertje, overlopertje, drie-in-het-veld, lummeltje en meer. Ik koester mooie herinneringen aan die tijd, van onbezorgd buiten spelen en het enige waar je aan denkt, is hoe leuk het de volgende dag wel niet zal zijn!

Zoek de verschillen!

Zo veel gelijkenissen en toch zo veel verschillen. De eerste foto is genomen in een drukke straat in Bangkok, Thailand en de tweede in Kathmandu, Nepal. Beide foto’s zijn genomen in een winkelstraat en beide straten zijn gevuld met reclame – en uithangborden. Het lijken op het begin misschien maar gewone foto’s, maar des te langer je ernaar kijkt, des te meer je ontdekt! Wat zie jij allemaal?

Straatkunstenaar zonder armen?!

Als er een goede manier is om je talenten te laten zien aan een groot publiek, is het wel als straatartiest. In een van de drukke straten van Hong Kong bleven passerende mensen vol verbazing kijken naar een straatkunsternaar, die schildert door zijn mond en voeten te gebruiken. De kunstenaar beschildert een soort rollen door de penseel aan te sturen met zijn mond. Daarnaast gebruikt hij zijn voeten om stempels te zetten en de rollen te verplaatsen. Mooi om te zien hoe een man zijn handicap op een positieve manier inzet en daarbij de aandacht op straat weet te trekken. Indrukwekkend!

Link filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=DKLju9ERqTA

HAPPY NEW YEAR!!!

Als er een moment is waarop de straat bol staat van communicatie, is het oud en nieuw wel. Om twaalf uur precies gaat iedereen de straat op en proosten ze gezamenlijk op een gelukkig nieuw jaar. Mensen wensen elkaar het beste voor het komende jaar, waarbij alle problemen even worden vergeten, zoals die kleine burenruzie. Het nieuwe jaar wordt ingeluid met een spektakel aan prachtig vuurwerk, overal ter wereld! Het is mooi om te zien dat over de hele wereld mensen de straat op gaan om samen het nieuwe jaar in te luiden. Ik wens iedereen een geweldig nieuw jaar toe, waarbij alle mooie wensen uit mogen komen!